Het is zo stil in Yangling!

Hallo allemaal,

Hier weer een berichtje van mij, vandaag is hier bij het ISWC de officiele vakantie begonnen. Het komt er dus op neer dat er nu echt helemaal niemand meer hier is, alhoewel het voor een vakantie best druk op kantoor is, maarja iedereen leeft hier gewoon op kantoor. Dus zitten de mensen hier de hele dag films te kijken, spelletjes op internet te spelen, te msn-en en liggen ze heel veel te slapen. Ik ben nu ongeveer de enige die nog gewoon aan het werk is, mijn paper over erosiemodelleren met de MMF methode in het Loess Plateau afmaken en wat dingen op papier zetten voor meneer Li Rui.

Inmiddels is het symposium in Xi'an geweest wat echt 3 keer niks was, eigenlijk sprak niemand chinees en de meesten konden het ook niet verstaan. Toen ik daar vrij snel achter kwam, nadat ik had geprobeerd gesprekken te voeren met een aantal proffessoren en de grote baas van de universiteit van Xi'an, besloot ik maar om terug te gaan naar Yangling. Mijn presentatie stond namelijk helemaal aan het einde van de dag gepland en aangezien de meesten al lagen te slapen bij de eerste praatjes en ik toch nergens iets van begreep omdat alles in het chinees was vond ik het nogal zonde van mijn tijd.

Het leukste van het symposium was eigenlijk mijn verblijf in het jeugdhostel, wat ontzettend veranderd is sinds de 2 maanden dat ik er samen met rienk was geweest. Er was een belangrijke wedstrijd van de Azie-cup (voetbal) en korea moest spelen tegen Japan, dus kwamen er allemaal koreanen en japanners op een groot scherm voetbal kijken. Verder waren er veel schotten en engelsen waarmee ik wat ben gaan poolen en ik kon eindelijk weer eens volledige gesprekken voeren.

Verder werd in Xi'an duidelijk dat mijn Tibet plannen helaas niet meer door konden gaan. De regels in China omtrent het beruchte "tibet permit" waren weer eens veranderd en ik zou het nu alleen nog maar in Chengdu kunnen regelen. Maar om nou blind naar Chengdu te reizen in de hoop snel een permit te kunnen regelen vindt ik nogal riskant. Zeker omdat ik daarna pas mijn tickets kan regelen en ik niet zoveel tijd heb. Dus momenteel ben ik een rustige terugreis naar Beijing aan het plannen. Eerst een paar dagen alles rondom Xi'an bekijken en daarna met de trein naar Pingyao. Na Pingyao maak ik nog een tussenstop in Taiyuan of Datong, ik twijfel nog. Wilde zelf naar Datong omdat daar mooie grotten zijn en een boven een kloof hanged klooster ligt. Maar chinezen hier zeggen dat ik beter naar Taiyuan kan gaan, waar allerlei tempels te vinden zijn. Misschien doe ik gewoon beide :). Daarna reis ik verder naar Beijing waar ik nog wat dingen wil bezichten en nog lekker souvenirs wil shoppen.

Aan de ene kant vindt ik het jammer dat ik hier nu bijna wegga, maar aan de andere kant zal ik blij zijn om weer lekker ouderwets in het nederlands met mensen te kunnen praten. China is zeker een mooi en interessant land maar taal blijft een probleem.

Ter illustratie: Ik heb de docent engels van Yangling Universiteit ontmoet, de beste man sprak echter geen enkel woord engels behalve "hello" en " how do you do". Dat schijnt trouwens wel een standaard probleem te zijn in China, zeker in de gebieden buiten de grote steden.

De foto's zijn trouwens van (1)Urumqi, (2)verbouwing in Yangling en (3)karoake met o.a. meneer Wen en Eve.

Groeten,

Maarten

Weer eens een bericht

Het is inmiddels weer drie weken geleden dat ik iets op mijn blog heb gezet, dus het wordt tijd voor een update.

Een aantal weken terug ben ik samen met Bangwen naar Famen Temple geweest, dit is een erg mooie boedhistische tempel waar allerlei heilige atributen zijn opgeslagen. Bangwen is inmiddels vertrokken hier uit Yangling waardoor het hier steeds eenzamer wordt. Maar gelukkig zijn er nog genoeg andere mensen waar ik me prima mee kan vermaken. Ondertussen ben ik nog steeds aan het werk aan mijn erosiemodel.

Afgelopen weekend had ik even zin om er flink tussenuit te gaan en ben ik samen met iemand anders meegereisd naar Urumqi, in het noordwesten van China. Ik waande me in deze regio absoluut niet meer in China, het had wat meer weg van Turkije. In Urumqi heb ik in een home-stay hostel geslapen, wat er in principe op neerkwam dat ik bij twee mensen in huis kwam logeren. Hierdoor kreeg ik een beter beeld over deze regio en de mensen in China. De man was een han-chinees en zijn vrouw was van oorsprong een Oesbekische vrouw. In Urumqi is eigenlijk niet zo veel te zien, zeker niet als je het vergelijkt me Xi'an of Beijing. Ik ben naar twee parken geweest die erg mooi waren, hoewel het af en toe meer op een kermis leek. Daarnaast heb ik nog de Night Market bezocht, een drukke etensplek waar 'avonds veel mensen wat gaat eten bij allerlei stalletjes. Het was daar erg warm en het eten was zo gekruid dat mijn ogen er zeer van deden.

Ook ben ik naar Eradique Market geweest, een soort Turkse bazaar waar de Uighuren van oudsher hun markt hadden. Deze provincie staat bekend om zijn grote aantal etnische minderheden waarvan de Uighuren de grootste is. Over het algemeen zijn de meeste groeperingen tegenwoordig islamitisch en vooral werkzaam in de agrarische en commerciele sector. In Urumqi was ook een groot museum over de zijde-route en al deze etnische groepen. Dit was erg interessant.

Het mooiste van Urumqi was echter mijn uitstapje zo'n 120km van de stad af naar Tian Shi, oftewel Heaven Lake. Dit is een meer hoog in de bergen waar de natuur werkelijk schitterend is, het meer dankt zijn naam aan een nabijgelegen tempel van een vrouwlijke godheid waarvan ik de naam niet meer weet. Deze dame gebruikt volgens de chinezen het meer als bad, vandaar de naam heaven lake. Voor de rest laat ik de foto's voor zichzelf spreken.

Komend weekend heb ik het symposium in Xi'an waar ik op zondagmiddag een speech zal houden. Ben benieuwd of ik het symposium een beetje kan volgen, maar vrees dat veel in het chinees zal gaan. Ik zal proberen mijn volgende berichtje wat sneller te sturen.

Groeten,

Maarten

Weer in Yangling

Inmiddels ben ik al weer bijna 2 weken terug in Yangling, na een korte week in het Lossgebied te hebben gezeten. Helaas viel de trip nogal tegen aangezien het weer vrij slecht was, daardoor hebben we niet zoveel gedaan. Het gebied zelf is lekker heuvelachtig en het is goed te zien dat de chinezen al bijna alles eraan doen om erosie tegen te gaan. Het gebied is gewoon echt niet geschikt voor landbouw. Voor de rest is de natuur hier wel erg mooi, alleen is het vaak nogal heiig en bewolkt waardoor je niet ver weg kunt kijken. Yan'an als een van de grootste steden in dit gebied viel ook wat tegen. Hoewel het park rondom de pagode en de natuur wel mooi is. Men spreekt in dit gebied echter geen letter engels, en het valt ook op dat armoede hier behoorlijk groot is. De overblijfselen van het communistme zijn behoorlijk eentonig, de grotwoningen zijn wel grappig om te zien maar zijn allemaal exact hetzelfde. Wat ik wel heel erg raar vindt is dat Mao hier werkelijk nog steeds aanbeden wordt als een soort held. Overal staan standbeelden van hem en de andere leiders van het communistme zoals Zhu De. Ook merk je toch wel dat Chinezen niet echt dol zijn op Japanners, en aangezien Mao een van de grote mannen was tijdens de Chinees-Japanse oorlog maakt hem dat misschien juist zo geliefd. Het lokale eten van deze streek kan ik jullie ook niet aanraden, zo zijn ze hier dol op koeienpezen, varkenstenen en maag met maagwand. In het gebied hebben we nog wel interviews gehad met boeren en naar een methode van erosiebestrijding gekeken. Ook hebben we een "workshop" gehad, wat erop neerkomt dat je de hele dag naar presentaties zit te luisteren die niemand interesseert, inclusief proffesoren en degene die presenteerd zelf. Op de vraag waarom ze dit dan doen krijg je het antwoord dat het altijd zo gaat. Blijkbaar staat het in het contract van mensen dat ze moeten presenteren dus gaan ze een powerpoint presentatie oplezen, terwijl de rest wegloopt of in slaap valt. Alles was natuurlijk in het Chinees, maar ze stonden erop dat ik erbij aanwezig zou zijn. Waarschijnlijk om een beetje te kunnen pochen met hun buitenlandse gasten.

Terug in Yangling woon ik inmiddels recht tegenover de kamer waar ik eerst zat, ditmaal alleen zonder Rienk want die zit nu in Botswana. Helaas kan ik hier niet zoveel werk in het veld doen waardoor ik gedwongen ben om veel achter de computer te doen over het gebied. Ik ga iemand helpen met het schrijven van een wetenschappelijk artikel maar die is inmiddels nog steeds niet begonnen. Daarnaast ben ik weer bezig met xie te helpen. Maar eigenlijk ben ik gewoon bezig met het uitvoeren van het Morgan,Morgan en Finney erosiemodel op het YanHe stroomgebied. Dit valt nog behoorlijk tegen omdat de Chinese computers nogal vol zitten met virussen en spy- en addware. Iedereen moet hier regelmatig windows opnieuw installeren en al hun software, wat overigens nooit officiele versies zijn want China is het land van de illegale copieen. Vanwege de grootte van het studiegebied moet ik ook werken in een ander GIS programma wat ik gewend ben. Voor de kenners onder jullie: momenteel werk ik met arcGIS9.0 ipv. arcview te grbuiken. De afgelopen dagen ben ik vooral veel bezig geweest om te leren werken met ArcGIS en ben ik nog steeds op zoek naar de juiste data. Vandaag

heb ik echter eindelijk de persoon te pakken gekregen die hierover gaat en hij wil me wel helpen. In ruil voor meer kennis over het model uiteraard, want de chinesen hier zijn dol op modellen. Her interesseert ze eigenlijk niet zoveel wat ze doen zolang ze maar met GIS en modellen kunnen werken.
Toch gaat de tijd hier vrij snel, over een ruime maand ga ik hier alweer weg en in die tijd moet ik nog mijn model afmaken, een paper schrijven, iemand helpen met een paper en een powerpoint maken voor het symposium eind deze maand in Xi'an waar ik een presentatie over mijn eerste paper ga geven. Voor de mensen die skype gebruiken en met mij willen bijkletsen: mijn skypenaam is mtmnijssen. Dus als jullie mij toevoegen dan kun je met mij bellen via de pc. Verder wens ik iedereen een fijne vakantie, vooral de lui in Wageningen die nu allemaal 2 maanden zich mogen vervelen. Eind September ben ik terug, want ik ga eerst nog even naar Tibet eind augustus en in September ga ik nog 2 weken met mijn ouders mee naar Duitsland of Frankrijk.

Groeten!
Maarten

Update

Er is al weer een ruime tijd voorbij gegaan sinds mijn laatste update vlak na Xi'an. Morgen zal ik vertrekken naar Yan'an zo'n 500km naar het noorden midden in het Loess Plateau waar ik een week zal blijven. De afgelopen weken ben ik vooral heel veel op mijn eigen houtje bezig geweest omdat iedereen het hier "druk" heeft in verband met tentamens en het naderende einde van het jaar. Twee weken terug is mij gevraagd door de phd die ik moest helpen met haar onderzoek of ik misschien een paper wilde schrijven voor een symposium. Dat leek mij wel aardig en dus ben ik aan de slag gegaan met het schrijven van een kleine paper. Inmiddels is mijn paper af en mijn begeleider is er erg blij mee, hij is alleen een stuk groter geworden dan verwacht. Het is een analyse geworden van projecten in het Loess Plateau en wat de sterke en zwakke punten van deze projecten zijn en de manier waarmee de overheid en de boeren ermee omgaan. Na mijn field trip in het lossgebied ga ik waarschijnlijk met Dr. Ir. Wen een onderzoek doen naar effecten van vegetatie op erosieprocessen met behulp van modellen en GIS. Dus het is nu opeens niet meer zeker dat ik iets met dat andere onderzoek ga doen. Echt op zijn chinees geregeld! Verder vermaak ik me hier prima, Rienk gaat over een week weg en daarna ben ik alleen in China. Maar gelukkig heb ik wat chinese vrienden waar ik wat mee kan doen. Afgelopen weken heb ik me twee maal laten masseren en dat is echt ontzettend lekker hier. Wat die chinese meisjes met je voeten kunnen doen was voor mij totaal onbekend, maar wel erg lekker. Dat soort dingen zijn in Nederland gewoon niet te betalen en hier betaal je zo'n 14 euro voor een thaise massage van meer dan 2,5 uur waarbij je van je oorlellen tot je grote teen behandeld wordt.

Afgelopen weekend ben ik samen met Rienk en Bangwen naar Taibai Shan geweest. Dat is een grote bergtop in het QingLing gebergte dat dwars door China loopt. Helaas was het de dag dat wij er waren bewolkt dus konden we niet ver weg kijken. Met een bus zijn we via een aantal mooie stops naar boven gegaan. De berg is helaas heel commercieel aangepakt met ontzettend foute toeristische dingen tussendoor. Chinezen zijn daar helemaal wild van, dus kon je tussendoor boogschieten, op diverse plaatsen Boeddha aanbidden en bij allerlei nieuw gebouwde houten hutjes tussendoor foto's maken. Het laatste gedeelte moesten we te voet afleggen, en dat was nog behoorlijk stijl. De top van Taibai ligt op zo'n 3800 meter hoogte, maar daar zijn wij nooit aangekomen. 250 meter voor de top kom je aan bij een bewaakt hutje met daarop een groot bord: BUITENLANDERS NIET TOEGESTAAN

Dus gingen we maar weer terug naar beneden, ondertussen zaten we midden in de wolken en hebben we de gelegenheid aangegrepen om met een kabel een gedeelte naar beneden af te leggen. Ik denk zo'n 800 meter, dat ging behoorlijk snel en je kon niet zien waar je naar toe ging.

Hierna zijn we weer rustig naar beneden afgedaald en heb ik verder kunnen genieten van de mooie natuur. Nadat we eindelijk beneden waren moesten we nog een taxi zien te regelen die ons tegen een redelijk tarief terug wilde brengen naar Yangling (zo'n 60km verderop). Dit viel ontzettend tegen en na enkele bedreigen van een groep wakkere taxichauffeurs die ons probeerden af te zetten omdat we blank waren heeft onze vriend Bangwen maar een taxichauffeur die in zijn taxi lag te slapen gewekt en zijn prijs gevraagd. Die was goedkoper en hij was best vriendelijk, dus met deze uitgeslapen jongen zijn dwars door de meest kleine dorpen teruggereden naar Yangling. Hier zijn alle boeren bezig met hun oogst en hebben ze geen machines om het graan los te maken dus gooien ze alles op de weg en laten ze het verkeer al het werk doen. Waarna ze het graan bij elkaar kunnen vegen en het hooi in grote bergen op het veld kunnen verbranden.

Zoals ik al zei ga ik morgen naar Yan'an, de stad van Mao en de Chinese revolutie, ik ben benieuwd!

Een weekend Xi'an

Het is weer een week geleden dat ik voor het laatst een bericht heb achtergelaten, dus ik vond het weer hoog tijd om jullie op de hoogte te houden. Afgelopen weekend ben ik naar Xi'an geweest om even Yangling te ontvluchten. Voor 80 cent kun je met een staanplaats met de trein naar Xi'an, een nadeel is wel dat je anderhalf staat in een bloedhete bomvolle trein.

Na aankomst ben ik naar een hostel vlakbij de zuidpoort van de oude binnenstad van Xi'an gegaan om mijn spullen te droppen en daarna meteen naar de bell tower en drum tower. De Bell tower staat midden op een ontzettend drukke rotonde waar je via een tunnel naartoe kunt. In deze tunnel bevinden zich ook allerlei souvenirswinkels en een grote supermarkt.

Na de Bell Tower ben ik eerst een kopje koffie bij starbucks gaan drinken en daarna naar de Drum Tower. Ik was precies op tijd om een mooie show te zien en daarna ben ik de plaatselijke markt opgelopen om mijn eerst souvenirs te kopen. Opeens kwam ik uit bij de grote moskee van Xi'an dus ben ik daar ook even gaan rondkijken, maar de echte moskee mocht ik helaas niet in.

Later heb ik nog wat engelse boeken gekocht en enkele dvd's om de doordeweekse avonduren wat vullen. Samen met Rienk ben ik nog wat gaan stappen bij de twee nightclubs en op zondag lekker uitgeslapen. Daarna zijn we naar de "Wild Goose Pagoda" gegaan, waar op het plein ervoor regelmatig watershows worden gegeven. Wanneer ik later nog een keer terugga naar Xi'an wil ik nog de nachtshow zien, want die schijnt erg mooi te zijn.

Helaas heb ik de foto van de pagode niet recht kunnen zetten, maar dat komt doordat het fotoprogramma in het chinees is.

Tot de volgende keer!

Maarten

Een verder ontdekking van Yangling

Het is imiddels al bijna weer een week geleden sinds mijn laatste berichtje. Afgelopen week heb ik vooral veel ingelezen over het studiegebied en wat andere zaken geregeld, zoals een sleutel naar mijn kantoor en werkend geluid op mijn computer zodat ik af en toe de nederlandse radio kan volgen. Dit weekend ben ik samen met Rienk op vrijdag naar de plaatselijke disco bar gegaan. Ik moet zeggen dat het stappen in China nogal apart is. Chinezen drinken bijna niks en ze staan de hele tijd op een bewegende dansvloer (dat meer wegheeft van een soort springkussen) heen en weer te schuieren. Op zaterdag heb ik lekker uitgeslapen en na een lekker ontbijtje werden we opgehaald door enkele Chinezen die ons Yangling wilde laten zien en een dag met ons op stap wilden. We gingen naar een kunstmatig aangelegd meer aan de rand van de stad, wat helemaal aan het einde ligt van de straat waar het instituut en mijn hotel ook gevestigd is. Het meer wordt veel gebruikt om de roeien en andere watersporten te beoefenen en we hebben dus ook veel sporters zien trainen. Vaak vergezeld door een trainer die op een brommertje langs de kant meerijdt en ondertussen loopt te schreeuwen als een gek.
Het meer was aangelegd als een soort park met daarin een kleine achtbaan, speeltuinen en enkele strandjes. Over het algemeen is het allemaal niet echt onderhouden, waardoor de achtbaan niet meer te gebruiken is en de meeste schommels in de speeltuinen kapot zijn. Ook wordt er in dit meertje veel gevist en de vissen die er zaten waren ongeveer allemaal zo'n 60 cm lang. Na een flinke wandeling rond het meer van ongeveer 5 km, zijn we de stad ingegaan om wat te gaan eten. Na het eten heb ik voor het eerst in China aan KTV gedaan, wat wij het beste kennen als karaoke. In China is karaoke echter een veel serieuzere bezigheid dan in Nederland. In een hotel werden we meegenomen naar een klein kamertje waar je dan met je groepje vrienden gaat zitten en met elkaar leuke liedjes gaat zingen. Best wel grappig om een keer te doen, ook al durfde het chinese gezelschap niet in het engels mee te zingen. Vandaag heb ik het vooral rustig aan gedaan, vanaf het moment dat ik wakker werd zat het blok waar mijn hotel is gevestigd zonder stroom tot een uur of 5 s'avonds. Dit is inmiddels al de tweede keer dat hier de stroom uitvalt. Het gevolg van een stroomuitval in China is dat ook het water niet meer stroomt, dus je kunt dan ook het toilet niet meer doorspoelen.

Vanmiddag heb ik ook nog een ommetje door de stad gemaakt en het valt op dat China aan de ene kant heel modern is met grote dure projecten zoals het eerder genoemde meer, maar aan de andere kant heerst er ook veel armoede. Zwervers zie je hier volop en vandaag zag ik ook ergens in een hoek bij een oprit van een gebouw een spiernaakte vrouw zitten die zat te bedelen om wat geld. Op de Chinese televisie laat de overheid de hele tijd zien hoe goed het wel niet gaat met de economie van China, maar ondertussen leven 46 miljoen inwoners van het Loess plateau vlak bij mij onder de armoedegrens. Maar ja, daar hoor je de chinezen niet zo snel over. Als afsluiter van mijn verhaaltje laat ik nog een plaatje zien van het meer, ook al heeft het project waarschijnlijk miljoenen gekost die ze beter ergens anders aan hadden kunnen uitgeven, het blijft toch een mooi uitzicht.

Groeten!

Maarten

Het is weer maandag!

Het weekend is weer voorbij en ik heb vandaag weer een "normale" dag op het kantoor meegemaakt. Inmiddels zijn de temperaturen weer aardig richting de 35 graden gegaan en ik moet eerlijk bekennen dat het wel gaat wennen hier. Vanmiddag ben ik samen met Wen en Rienk gaan eten, Wen zit schuin tegenover mijn office space en is een post doc. onderzoeker. Hij nam ons mee naar een tentje waar we een echt plaatselijk gerecht hebben gegeten. Het was een prutje van kleine blokjes brood in heet water met stukken vlees erdoorheen. Daarbij eet je een bouillon en zo'n 8-10 teentjes knoflook!! die zijn gekookt in azijn met suiker. Die knoflook was wel heftig maar voor chinese begrippen is dit een behoorlijk flauwe maaltijd dus krijg je er flink wat sambal bij wat je in je broodpapje kunt stoppen.

Als afleiding tussen het werk door doen we hier uiteraard ook aan sport. Ik kan dan wel niet squashen maar tafeltennis is zo'n beetje volksport nr. 1 in china en het instituut heeft er daarom ook eentje staan.

Afgelopen weekend heb ik het hier lekker rustig aan gedaan, op zaterdag werden we door meneer Li Rui gevraagd om mee te dineren met enkele gasten uit Australie die hier voor een symposium naartoe zijn gekomen. Tijdens dit diner met heel veel verschillende chinese gerechten en ook enkele andere gasten werd er ook veel rijstwijn gedronken. Naar chinese traditie is het de gewoonte dat wanneer iemand een toost met rijstwijn uitbrengt de anderen meeproosten en het drankje (ongeveer 40-45%) in een klap naar binnen gooien. Wanneer je dit niet doet tast het je eer aan en dat is iets waar ze hier in China heel veel waarde aan hechten. Omdat wij onder vrienden waren geldde dit nu niet, maar stiekum misschien toch wel. Na 3 uur diner en een borreltje of 8 later ging ik toch met een volle buik weer terug naar het hotel.

Zoals je wel zult lezen is het eten hier behoorlijk anders dan thuis, zo had ik bijvoorbeeld bij mijn ontbijt vanochtend gefrituurde stukjes brood met een vet gebakken ei en zure groenten, bet lekker! Veel mensen eten ook gewoon van stalletjes/karretjes op straat en je kunt je amper voorstellen hoeveel mensen hun brood verdienen met alleen het verkopen van bijvoorbeeld stukjes annanas op een stok of het maken van popcorn op ambachtelijk chinese wijze, zoals de man hieronder aan het doen is.