Eindelijk ben ik dan aangekomen in het schitterende stadje dat Yangling heet. Het telt ongeveer 30.000 inwoners en is dus prima vergelijkbaar met Wageningen.
De treinreis verliep prima, ook al was de trein ietwat verlaat, maar met de NS heb je wel meer dan 1 uur vertraging op een rit van 13 uur. De hardsleeper slaapbankjes vielen mee, hoewel je gewoon op een houten plank slaapt. De treinstations hier in china hebben wat weg van grote vliegvelden in europa. Het is er onwijs druk, zoals je op de foto kunt zien. Vergeleken met Peking is Yangling een heel rustig stadje, het ligt 82km ten westen van Xi'an aan de rand van de lossvlakte.
Samen met Rienk zit ik in een kamer in een hotel wat uiteindelijk minder dan de helft ko
st waarvan ik vooraf dacht dat het zou kosten. Aan de zijkant kun je het gebouw zien waar ik op het moment stage lopen met Rienk op de voorgrond. Ik help een Chinese Phd studente die in haar laatste jaar zit met een onderzoek naar de effecten van erosie op een waterstroomgebied genaamd de Yan He, een zijstroom van de gele rivier. Pas in de maand Juni gaan we naar het gebied toe samen met Li Rui, de grote professor hier, omdat hij het nu te druk heeft met een aantal bezoekjes van buitenlandse wetenschappers (australiers voornamelijk). In het instituut spreekt bijna niemand Engels, behalve Li Rui en Xie(uit te spreken als shuh) waarmee ik samen werk. Vandaag is er ook een eerstejaars masterstudente bij ons team aangesloten die nog niet (zo goed) engels spreekt. De eerste weken hou ik me bezig met het opstellen van een geintegreerde database in arcview zodat we kunnen zien welke data we missen voor een goede analyse. Daarna kunnen we de ontbrekende data uit literatuur en in het veld verzamelen, waarna we met modellen analyses op het gebied kunnen uitvoeren. Niet alleen op bodemfysisch niveau maar ook de economische gevolgen van interventies.
Komend weekend ga ik samen met Rienk Yangling verder verkennen. Eten hier is wel te doen, alhoewel het soms iets te pittig is naar mijn smaak. De befaamde chinese stokjes worden langzaam ook steeds minder een probleem voor mij, maar noodles glijden nog iedere keer op de tafel.
Later meer!
Groeten,
Maarten
4 opmerkingen:
Hey Nijssen,
Klinkt goed allemaal.
Zal wel lekker rustig worden de komende maanden als niemand engels spreekt :)In ieder geval geen gezeur aan je hoofd!
We zullen de stokjes vast inslaan, want ik ben zeer benieuwd hoe je de boerenkool met worst straks naar binnen gaat werken.
Heb het goed daar!
Groeten,
Martin
Hey Maarten!
Ik was even je adres kwijt, maar zag het net bij je msn staan. Dus hier mijn eerste berichtje. Gaat allemaal wel prima zo te lezen. Ik begin nu aan mijn AV-proposal hier, maar het gaat allemaal moeizaam. De afrikanen willen vooral dat ik een grote zak geld meeneem, wat natuurlijk niet voorhanden is ;-) We zullen wel zien, ik hou je op de hoogte!
Veel plezier daar!!
groetjes Anne Marie
Anders eet je maar wat minder, je hebt wel iets reserve.
Ziet er goed uit!
HP
Nonkel Tinus,
wat zul jij lekker met stokjes je eten naar binnen schuiven straks. Gelukkig was je al wat pittig gewend. Ik hoor niets over mooie chinese vrouwen...... zijn die er niet of moet je er nog kennis mee maken (nihao, ben maarten groot en rijk)
verder succes daar en dat komt vast wel goed, doe ze de groeten van me.
broer Joen
Een reactie posten